The Libertines + Babyshambles/DPT/Yeti/Pete solo

sugar kane

czyli jeden z moich tematów-rzek. Wink

złote dzieci nowej rockowej rewolucji. nie każdy ich lubi - ja kocham. ale nie patrzę na nich obiektywnie, bo mam do libsów niesamowity sentyment. kiedyś słuchałam nałogowo, teraz powoli wyrastam z libertynizmu, ale wciąż są dla mnie ważni. i co mi tam babyshambles, co tam dirty pretty things, pete i carl osobno po prostu nie istnieją. bo brakuje im kolejno: energii i zadziorności carla oraz liryczności pete'a.
temat zakładam, bo przypomniałam sobie o nich apropos solowej płyty mr. doherty'ego (której wciąż nie przesłuchałam, bo się boję). chyba zaczynam tracić nadzieję, że on wyjdzie z tego bagna i wreszcie weźmie się w garść. Mad

a szkoda, bo ma facet niesamowite możliwości, których nie wykorzystuje.

są jacyś fani? Smile

BM

lubię czasami posłuchać, ale bez przesady.

Najbardziej rozwala mnie to, że teraz Pete to Peter i że niby wydoroślał,że teraz tylko chleje i pali ale już nie ćpa... Ciężki kawałek chleba z tym "pete'owskim" życiem rockendrolowca...

Charmer

Nie jestem fanką, ale chętnie słucham od czasu do czasu. Babyshambles jest całkiem dobre Razz

Trochę mnie jednak odstręczają te ekscesy z Petem, ale cóż zrobić... Jego życie, jego problem jak się w końcu zaćpa, zapije na śmierć.

sugar kane

dla mnie teraźniejszy pete(r) doherty nie istnieje. wolę mieć w pamięci uśmiechniętego, pociesznego pete'a z libertines, który nie wyglądał, jakby właśnie wyszedł z sadzawki. Wink

margaret

uwielbiam The Libertines
szczególnie ich 1 płytkę
jak zadebiutowali nią kilka lat temu byłam nimi zachwycona, teraz już troszkę mniej

sugar kane

prawda, też uwielbiam debiut. bo jest taki gówniarski, imprezowy i przesycony ideologicznymi rozmyślaniami młodocianych buntowników. Wink

w 'the libertines' też sporo energii, ale to już były ciężkie czasy, zaczęło im odwalać i niestesty ta płyta wydaje mi się trochę nieświeża... ale obydwie lubię, bardzo.

sugar kane

post pod postem,
ale

dzisiaj w nocy puściłam sobie 'the libertines' i się oficjalnie zakochałam. odwołuję wszystko, co pisałam powyżej, bo to po prostu świetnie płyta. może tylko dojrzalsza. chyba jej nie doceniałam.

(wiem, wszystkich to bardzo obchodzi, ale musiałam to gdzieś napisać Wink

)

sugar kane

3 pod pod rząd, boże! ale muszę to gdzieś napisać, uwielbiam prowadzić te swoje monologi. Laughing

16 maja odbył się reunion gig, niestety bez johna, podobno libsi się pogodzili i szykują nową płytę (!!!)
nie chcę niszczenia legendy, z jednej strony wolałabym, żeby zostało tak, jak jest, ale manipulator pete oczywiście musiał wzbudzić we mnie rzewne wspomnienia i nieświadomie obudziłam w sobie nadzieję na na ich powrót. Confused

tak czy siak, jeśli płyta powstanie, to naiwnie wierzę, że to nie jest pokazówa i nie chcą na tym zarobić trochę funciaków kosztem biednych, sentymentalnych fanatykiów takich jak ja, którzy i tak im wszystko wybaczą ...